સુપાત્રને દાન અને યોગ્યતા આધારિત પસંદગી એ ભારતીય વિચારધારા છે. પણ દાન આપવા માટે પણ પોતાનો ફાયદો 
વિચારતા લોકોને યોગ્યતા અને પાત્રતા વિશેની સમજણ ન હોય એ સમજી શકાય છે. આવા લોકોનો સુરજ આસમાનમાં હોય ત્યારે તો એમને માત્ર ઝળહળાટ જ દેખાય છે. પણ સુરજ આથમે ત્યારે અંધકાર ખાવા દોડે છે. ઓસ્કાર વાઈલ્ડ ની એક વાર્તા યાદ આવે છે. જેમાં એક રાક્ષસ પોતાના બગીચામાં કોઈને ઘુસવા નથી દેતો. ધીમે ધીમે એ બગીચો સુકાય જાય છે. રાક્ષસ દુખી હોય છે પણ એને કોઈ કારણ સમજાતું નથી. એક દિવસ અચાનક એ બગીચાના છીંડા માંથી બાળકો અંદર આવે છે અને બગીચો પાછો જીવંત બની જાય છે. પોતાનો અધિકાર સમજીને દુનિયાને પોતાને વસ કરવા નીકળેલા લોકો માટે આ એક ગુઢ સંદેશ છે.
મિત્રો, આ વિભાગ આપનો જ છે. આપને પણ જો કોઈ સમસ્યા કે સવાલ હોય તો આપ જરૂર નીચે જણાવેલા ઈમેઈલ પર પૂછી શકો છો.
સવાલ: હું એક ઇન્ટીરીયર મટીરીયલ સપ્લાયર છું. મારી પાસે મોંઘી અને અલગ પ્રકારની વસ્તુ છે. જેના માટે મેં એક અલગ માર્કેટિંગ પોલીસી શોધી છે. દરેક મોટી અને સારી સોસાયટીમાં હું મારો માણસ મેનેજર તરીકે મૂકી દઉં. સોસાયટી જે કાઈ આપે એમાં એને રસ ઓછો હોય કારણકે હું એને મારા કામ માટે સારા પૈસા આપું છું. છેલ્લા સાતેક વરસથી આ બધું બરાબર ચાલતું હતું. મેનેજર લીસ્ટમાંથી પૈસાદાર લોકોના નંબર મને આપે. વળી એ જે સોસાયટીમાં જાય ત્યાં ફરજીયાત રીતે ખાતામાં જ પૈસા જમા થાય. એટલે જે તે વ્યક્તિનો ખાતા નંબર મળે. જેમાંથી એના ખાતામાં કેટલા પૈસા છે એની પણ માહિતી મળી જાય. બસ પછી મારા માણસો માર્કેટિંગ માટે ફોન કર્યા કરે. અમારો ઈરાદો માત્ર અમારો વ્યવસાય વધે એટલો જ હતો.
ત્રણ વરસ પહેલા મારો એક માણસ મેં એક સોસાયટીમાં રાખ્યો. શરૂઆતમાં બધું બરાબર હતું. પણ એ જગ્યાએ તો કમિટીમાં લુટારા જ ભર્યા હતા. એમને ત્યાં કોઈ દેશની બહાર જતું હોય તો એમના ફ્લેટની ચાવી એવું કહીને લઇ લેવાતી કે કોઈ હોનારત થાય તો અમારે એક ચાવી જોઈએ. અને પછી એ ફ્લેટ થોડા સમય માટે ભાડે આપે દેવાતો. કોઈનું પાર્કિંગ ખાલી રહેતું હોય તો બારોબાર વહીવટ થઇ જતો. લાંબા સમયથી કોઈ વાહન એક જ જગ્યાએ દેખાય તો એની ડુપ્લીકેટ ચાવી બનીને એ પણ સગેવગે થઇ જતું. વળી હોંશિયાર એવા કે પોતે જ તપાસ કરવા બેસી જતા કે આ બધું કોણ કરે છે. જો બહુ હોબાળો થાય તો મેનેજરને સારા એવા પૈસા આપીને છુટો કરી દે. જેના લીધે કોઈને શંકા ન જાય.
મારા માણસને આ લોકો ફાવી ગયા અને એક મોટો વ્યવસાય એમને મળી ગયો. હું આ વાતથી અંધારામાં હતો. એ લોકો બધાની ડીટેઇલ લઈને એમની પાસે પૈસા પડાવવાનું શરુ કર્યું. મારો ડેટા વાપરીને લગભગ બધી જગ્યાએથી પૈસા લેવાના શરુ કરી દીધા. ડેવલોપમેન્ટ ફી, લેઇટ ફી, ફલાણા ચાર્જ, જેવી અનેક રીતે લોકોના પૈસા લેવાના શરુ થઇ ગયા. એ બધાના બેંક ખાતાની માહિતી પેલા લોકોએ લઇ લીધી છે. હવે શું કરશે મને ખબર નથી. જો હું ફરિયાદ કરું તો મારા જ પગ નીચે રેલો આવે. શું કરું એ સમજાતું નથી. એ માણસ હવે મારું પણ સાંભળતો નથી.
જવાબ: તમારી મહત્વકાંક્ષાએ તમને ફસાવી દીધા. તમારો મેનેજર હોંશિયાર નીકળ્યો. એણે જો તમને છેતર્યા હશે તો એ પેલા લોકોને પણ છેતરશે જ. કોઈના બેન્કની ડીટેઇલ એની પરવાનગી વિના લેવી એ ગુનો છે. જે તમે કરી ચુક્યા છો. હવે એનો ઉપયોગ કરીને જે થઇ રહ્યું છે એ પાપના તમે ભાગીદાર કહેવાવ. એ જ રીતે સોસાયટીના કમિટી મેમ્બર્સ જેવા હોય એવા. પણ મેનેજર પણ પાપમાં ભાગીદાર તો ગણાય જ. ક્યારેક સ્વાર્થમાં વ્યક્તિ કર્મના સિદ્ધાંતને ભૂલી જાય છે. કોઈને દુખી કરીને માણસ ક્યારેય સુખી ન થઇ શકે. એક જ ઉપાય છે. તમે જેમનું નુકશાન કર્યું છે એમની માફી માંગી લો. જો એ સાચા હૃદયથી માફ કરી દે તો તમે નસીબદાર છો. સમય સમયનું કામ કરે જ છે. ખોટું કરતી વખતે માણસ એ ભૂલી જાય છે કે એના લીધે કોઈ અત્યંત દુખી છે. વ્યવસાય કરવો જોઈએ. પણ કોઈને છેતરીને નહિ. કોઈનું નુકશાન કરીને નહિ. ઈશ્વર આપને સદબુદ્ધિ આપે.
સુચન: દક્ષિણ મધ્યનું દ્વાર હોય ત્યારે ઘરમાં આર્થિક ચિંતાઓ વધે.
(આપના સવાલો મોકલી આપો Email: vastunirmaan@gmail.com)
