અઘોરી સાધુઓ શિવ, મૃતદેહો અને સ્મશાનની પૂજા કરે છે. નાગા સાધુઓની જેમ, તેઓ પણ મહાકુંભના આકર્ષણનું કેન્દ્ર છે, પરંતુ અઘોરીઓના જૂથો ખૂબ મોટા નથી અને મોટાભાગના અઘોરી એકલા રહે છે. સ્મશાનમાં સાધના કરતા આ ઋષિઓ ભગવાન શિવને અઘોર સંપ્રદાયના સ્થાપક (સર્જક) માને છે. અઘોરી સાધુઓ મુખ્યત્વે તંત્ર સાધના કરે છે અને તેના દ્વારા તેઓ અનેક પ્રકારની સિદ્ધિઓ પણ પ્રાપ્ત કરે છે. અઘોરનો શાબ્દિક અર્થ એ છે કે જે ઉગ્ર નથી એટલે કે સરળ અને સૌમ્ય. એવું માનવામાં આવે છે કે અઘોરી સાધુઓ દેખાવમાં ભલે ખૂબ જ વિચિત્ર લાગે, પણ તેઓ હૃદયથી બાળકો જેવા હોય છે. જોકે, તેમની સાધના અને દીક્ષા ખૂબ જ મુશ્કેલ છે. ત્યારે જાણીએ કે અઘોરી બનવાની શરૂઆતની પ્રક્રિયા કેવી હોય છે.
અઘોરપંથ
અઘોરી સાધુઓ વિશે સમાજમાં અનેક પ્રકારની વાતો ચાલે છે. આમાંની ઘણી બાબતો નકારાત્મક પણ છે. જોકે, અઘોર સંપ્રદાય એ સંદેશ આપે છે કે દરેક વ્યક્તિ પ્રત્યે સમાન લાગણી હોવી જોઈએ. ભલે અઘોરી સાધુઓ તાંત્રિક સાધના કરતા હોય, પણ તેનો ઉદ્દેશ્ય પણ લોક કલ્યાણનો જ છે. સાચો અઘોરી એ છે જે પોતાના અને બીજા વચ્ચેનો ભેદ ભૂલી જાય છે અને બધાને સમાન રીતે જુએ છે. તેમની કઠોર સાધના અને નિયમો તેમને કઠોર બનાવવા માટે નથી, પરંતુ તેમને શુદ્ધ કરવા માટે છે.
આ અઘોરી બનવાની શરૂઆતની પ્રક્રિયા છે
પહેલી પરીક્ષા
અઘોરી સાધુ બનવા માટે, કોઈપણ વ્યક્તિએ પહેલા એક સક્ષમ ગુરુ શોધવો પડશે. ગુરુ મળ્યા પછી, વ્યક્તિએ તેમને સંપૂર્ણપણે શરણાગતિ આપવી પડે છે. એનો અર્થ એ કે ગુરુ દ્વારા કહેવામાં આવેલી દરેક વાત શિષ્ય માટે પથ્થર પર કોતરેલી હોય છે. આ પછી ગુરુ શિષ્યને બીજ મંત્ર આપે છે, જેનો અભ્યાસ શિષ્ય માટે અત્યંત જરૂરી છે. ગુરુ દ્વારા બીજમંત્ર આપવાની આ પ્રક્રિયાને અઘોરપંથમાં હીરિત દીક્ષા કહેવામાં આવે છે. હીરિત દીક્ષાની કસોટી પાસ કર્યા પછી, ગુરુ શિષ્યને આગલા તબક્કામાં લઈ જાય છે.
બીજી પરીક્ષા
હિરિત દીક્ષા પછી, ગુરુ શિષ્યને શિરિત દીક્ષા આપે છે. આ દીક્ષામાં, ગુરુ શિષ્યના હાથ, ગળા અને કમર પર કાળો દોરો બાંધે છે અને શિષ્યને પાણી પીવડાવ્યા પછી, તેઓ કેટલાક મહત્વપૂર્ણ નિયમો વિશે માહિતી આપે છે અને શિષ્ય પાસેથી વચન પણ લે છે. આ નિયમોનું પાલન શિષ્યએ કરવું જ જોઇએ અને જો તે આમાં નિષ્ફળ જાય તો દીક્ષા આગળ વધતી નથી. જો શિષ્ય આ નિયમોનું પાલન કરે તો આગળની પ્રક્રિયા ચાલુ રહે છે.
ત્રીજી પરીક્ષા
હિરિત દીક્ષા પછી, અઘોરીની ખરી કસોટી શરૂ થાય છે. હવે ગુરુ દ્વારા શિષ્યને રંભટ દીક્ષા આપવામાં આવે છે. આ દીક્ષાની શરૂઆત પહેલાં, શિષ્યએ પોતાના જીવન અને મૃત્યુનો સંપૂર્ણ અધિકાર ગુરુને સોંપવાનો હોય છે. જો રંભત દીક્ષા આપતી વખતે ગુરુ શિષ્યનું જીવન માંગે, તો શિષ્યએ તે આપવું જ પડશે. જોકે, રંભટને દીક્ષા આપતા પહેલા પણ, ગુરુ શિષ્યની ઘણી કઠિન કસોટીઓ લે છે. આ પરીક્ષાઓમાં સફળ થયા પછી જ ગુરુ દ્વારા રંભત દીક્ષા આપવામાં આવે છે. ગુરુ મોટે ભાગે ફક્ત તે જ શિષ્યને રંભટ દીક્ષા આપે છે જેને તેઓ પોતાનો લાયક પ્રાપ્તકર્તા માને છે. રંભત દીક્ષામાં સફળ થયેલા શિષ્યને ગુરુ અઘોરપંથના ગહન રહસ્યો વિશે માહિતી આપે છે. આ ઉપરાંત, ગુરુ દ્વારા શિષ્યને અનેક પ્રકારની સિદ્ધિઓ પણ આપવામાં આવે છે.
અઘોરીઓની સાધના
અઘોરીઓ સ્મશાનમાં તેમની સાધના કરે છે. તે ઘણીવાર ભગવાન શિવની પૂજામાં લીન રહે છે. આ ઉપરાંત, તાંત્રિક વિધિઓ પૂર્ણ કરવા માટે, તેઓ ક્યારેક મૃતદેહની ટોચ પર બેસે છે અને ક્યારેક ઉભા રહીને પણ સાધના કરે છે. શબ સાધના દરમિયાન તેઓ શબને ભોજન પણ અર્પણ કરે છે. અઘોરીઓ માટે સ્મશાનમાં સાધના કરવી પણ ખૂબ જ મહત્વપૂર્ણ છે. અઘોરીઓના મુખ્ય પૂજા સ્થાનોમાં કામાખ્યા પીઠનું સ્મશાન, ત્ર્યંબકેશ્વરનું સ્મશાન અને ઉજ્જૈનમાં ચક્રતીર્થનું સ્મશાન છે. તંત્ર સાધના પૂર્ણ કરીને તેઓ અનેક પ્રકારની સિદ્ધિઓ પ્રાપ્ત કરે છે.
(અસ્વીકરણ: અહીં આપેલી માહિતી ધાર્મિક માન્યતાઓ અને લોક માન્યતાઓ પર આધારિત છે. આના કોઈ વૈજ્ઞાનિક પુરાવા નથી. ચિત્રલેખા ડૉટ કૉમ કોઈપણ વસ્તુની સત્યતાનો કોઈ પુરાવો આપતું નથી.)
